تحقیقات جدید از یک مطالعه بزرگ نشان می‌دهد که نداشتن تناسب اندام قلبی، تنفسی و قدرت عضلانی ارتباط معناداری با سلامت بد روان دارد.
محققان ارتباط واضحی بین آمادگی جسمانی کم و خطر بروز علائم افسردگی، اضطراب یا هر دو گزارش کرده‌اند.
این مطالعه که بیش از 150،000 شرکت کننده را شامل می‌شود، نشان داد که نداشتن تناسب قلبی، تنفسی و قدرت عضلانی به طور مستقل در خطر بیشتر سلامت روانی بدتر نقش دارند.
با این حال، محققان هنگامی که به طور ترکیبی تناسب قلب و تنفس و قدرت عضله را بررسی کردند، مهمترین ارتباط را مشاهده کردند.
سلامت جسمی و روانی
مشکلات مربوط به سلامت روان، درست مانند مسائل مربوط به سلامت جسمی، می‌تواند تأثیر منفی قابل توجهی بر زندگی فرد بگذارد. دو مورد از شایع ترین مشکلات سلامت روان، اضطراب و افسردگی است.
طبق انجمن اضطراب و افسردگی آمریکا، 18.1٪ از بزرگسالان در ایالات متحده در سال گذشته یک اختلال اضطرابی را تجربه کرده‌اند. علاوه بر این، انستیتوی ملی بهداشت روان خاطر نشان کرد که 7.1٪ از بزرگسالان ایالات متحده یک دوره افسردگی اساسی داشته‌اند.
شواهد فزاینده‌ای وجود دارد که نشان می‌دهد فعالیت بدنی می‌تواند به پیشگیری یا درمان بیماری های روانی کمک کند. با این حال، بسیاری از سوالات هنوز نیاز به پاسخ دارند.
به عنوان مثال، محققان برای تعیین کمیت فعالیت بدنی باید از چه اقداماتی استفاده کنند؟ از چه راه هایی می‌تواند از مشکلات بهداشت روانی جلوگیری کند یا سلامت روانی فرد را بهبود بخشد؟ و آیا می‌‌توان علتی برای ارتباط بین فعالیت بدنی و سلامت روانی بهتر را نشان داد؟
داشتن شواهد دقیق در مورد رابطه بین فعالیت بدنی و سلامت روان و همچنین مکانیزم های اساسی آن مهم است. با استفاده از این اطلاعات، پزشکان می‌توانند راهنمایی های هدفمندتری را به افراد دارای شرایط بهداشت روانی ارائه دهند.
برای شروع پاسخ به برخی از این سوالات، تیمی از محققان یک مجموعه داده بزرگ موجود را تجزیه و تحلیل کردند که به آنها امکان می‌دهد درک خود را از ارتباط بین آمادگی جسمانی و سلامت روان درک کنند.
مطالعه ای بر روی 152،978 شرکت کننده
در مطالعه حاضر، محققان از داده های Biobank UK استفاده کردند – یک مخزن داده شامل اطلاعات بیش از 500000 داوطلب 40-69 ساله از انگلستان، ولز و اسکاتلند است.
بین آگوست 2009 و دسامبر 2010، زیرمجموعه‌ای از شرکت کنندگان در Biobank انگلیس – بالغ بر 152،978 شرکت کننده – آزمایشاتی را برای اندازه گیری تناسب اندام خود انجام دادند.
محققان با نظارت بر ضربان قلب آنها قبل، حین و بعد از یک آزمایش 6 دقیقه‌ای زیر حداکثر ورزش با دوچرخه ثابت، تناسب قلبی تنفسی شرکت کنندگان را ارزیابی کردند.
آنها همچنین قدرت چسبندگی داوطلبان را اندازه گیری کردند که محققان مطالعه حاضر از آنها به عنوان پروکسی برای قدرت عضلات استفاده کردند.
در کنار این تست های آمادگی جسمانی، شرکت کنندگان دو پرسشنامه استاندارد بالینی مربوط به اضطراب و افسردگی را تکمیل کردند تا به محققان نمای کلی از سلامت روان آنها را ارائه دهند.
پس از 7 سال، محققان با استفاده از همان دو پرسشنامه بالینی، اضطراب و افسردگی هر فرد را ارزیابی کردند.
محققان در تجزیه و تحلیل خود عوامل مخدوش کننده احتمالی مانند سن، جنس، زایمان، مشکلات قبلی بهداشت روانی، وضعیت سیگار کشیدن، سطح درآمد، فعالیت بدنی، تجربه آموزشی، افسردگی والدین و رژیم غذایی را مورد بررسی قرار دادند.
یک همبستگی روشن
محققان رابطه معناداری بین آمادگی جسمانی اولیه شرکت کنندگان و سلامت روانی آنها 7 سال بعد پیدا کردند.
شرکت کنندگانی که طبقه بندی شده بودند که دارای تناسب اندام تنفسی و قدرت عضلانی ترکیبی کم هستند، 98 شانس بیشتری در تجربه افسردگی و 60 شانس بالاتر برای مضطرب شدن، داشتند.
محققان همچنین رابطه جداگانه‌ای بین سلامت روان و آمادگی قلبی تنفسی و سلامت روان و قدرت عضلات را بررسی کردند. آنها دریافتند که هر اندازه گیری تناسب اندام به طور جداگانه با تغییر خطر همراه است اما نسبت به ترکیب اندازه گیری به طور قابل توجهی کمتر است.
به گفته آرون کاندولا، نویسنده اصلی مطالعه و کاندیدای دکترا در بخش روانپزشکی در دانشگاه کالج لندن، انگلستان:
“در اینجا، ما شواهد بیشتری از رابطه بین سلامت جسمی و روانی ارائه داده‌ایم و اینكه ورزش ساختاری با هدف بهبود انواع مختلف تناسب اندام نه تنها برای سلامت جسمی شما مفید است، بلكه می‌تواند فواید سلامت روانی نیز داشته باشد.”
علت چیست؟
این مطالعه یک مطالعه آینده نگر قوی با یک دوره پیگیری طولانی 7 ساله و اقدامات عینی از هر دو عامل خطر (آمادگی قلبی عروقی و قدرت عضلانی) و نتیجه (افسردگی، اضطراب) است.
اگرچه همبستگی بین آمادگی جسمانی و نتایج بهتر سلامت روان را نشان می‌دهد، اما این لزوماً به معنای وجود رابطه علی بین این دو نیست. به عنوان مثال، ممکن است افرادی که سلامت روانی بهتری دارند، از نظر جسمی فعال بمانند.
با این حال، محققان تکنیک های آماری مختلفی را به کار گرفتند که به گفته آنها پیشنهاد می‌شود احتمالاً رابطه آماری علیتی بین آمادگی جسمانی و سلامت روان وجود دارد.
علاوه بر تنظیم عوامل مخلوط کننده بالقوه که هم با تناسب اندام و هم با افسردگی و اضطراب مرتبط هستند – مانند سیگار کشیدن – نویسندگان همچنین تعدادی از تجزیه و تحلیل های حساسیت را انجام داده‌اند.
آنها با کنار گذاشتن افرادی که در ابتدای مطالعه افسرده یا مضطرب بودند، علت معکوس را بررسی کردند (وقتی نتیجه در واقع علت آن است). آنها همچنین مقادیر قطع شده را تعیین کردند که آیا افراد مبتلا به افسردگی هستند یا خیر. هیچ یک از این تجزیه و تحلیل ها یافته های آنها را تغییر نداد.
آنچه باقی می‌ماند نیاز به نشان دادن سازوکارهایی است که ممکن است عامل این رابطه باشد.
با این وجود، یافته ها هنوز مهم هستند. علاوه بر ارائه شواهد بیشتر در مورد اثرات مفید فعالیت بدنی بر سلامت روان، این مطالعه همچنین یکی از اولین مواردی است که برای انجام این کار از اقدامات عینی آمادگی جسمانی استفاده می‌کند.
برای محققان، این می‌تواند به معنای آن باشد که اقدامات کمی آمادگی جسمانی و به ویژه معیارهای تناسب قلبی تنفسی و قدرت عضلانی – به جای گزارش خود از فعالیت های بدنی – به طور بالقوه می‌تواند به عنوان شاخص های سلامت روان برای پزشکان باشد.
با تشویق، محققان متذکر می‌شوند که فرد می‌تواند در عرض 3 هفته به طور معنی داری آمادگی جسمانی خود را بهبود بخشد. بر اساس ارقام آنها، این ممکن است خطر ابتلا به یک بیماری بهداشت روان مشترک را تا 32.5٪ کاهش دهد.
برای کاندولا، یافته ها به ویژه با توجه به تأثیرات همه گیر کنونی کرونا مناسب هستند.
كاندولا می‌گوید: گزارش ها مبنی بر اینكه مردم مانند گذشته فعال نیستند نگران كننده است، و حتی بیشتر از اینكه قرنطینه جهانی باعث بسته شدن سالن های ورزشی شده و مدت زمانی را كه مردم در خارج از خانه می‌گذرانند محدود می‌كند. فعالیت بدنی قسمت مهمی از زندگی ماست و می تواند نقشی اساسی در جلوگیری از اختلالات بهداشت روان داشته باشد.
منبع: medicalnewstoday
بامد مرجع تخصصی تجهیزات پزشکی و ملزومات مصرفی