یک مطالعه درباره بررسی رابطه بین ژنتیک، رژیم غذایی و سلامت قلب ادعا میکند که مزایای قلبی عروقی که با مصرف مکمل های روغن ماهی مرتبط است، فقط در افراد از یک ژنوتیپ خاص قابل مشاهده است.
این مطالعه همراه نشان میدهد که در آینده، با در نظر گرفتن ترکیب ژنتیکی منحصر به فرد فرد ، توصیه های تغذیه ای ممکن است بهینه شود.
در سال های اخیر، یک تحقیق در حال رشد شروع به زیر سوال بردن توصیه های دیرینه توصیه مکمل های روغن ماهی امگا 3 به عنوان مفید برای کسانی که در معرض خطر بالای بیماری های قلبی عروقی هستند.
چندین متاآنالیز در مقیاس بزرگ فایده چندانی برای مصرف مکمل محبوب پیدا نکردند و یک آزمایش کارآزمایی بالینی فاز 3، یک فرم غلیظ تصفیه شده از یک اسید چرب خاص موجود در روغن ماهی را متوقف کرد، پس از آنکه داده های موقت فایدهای نشان ندادند.
یک مطالعه جدید به منظور بررسی اینکه آیا یک تعامل جدید ژن و رژیم غذایی میتواند اختلاف آشکار در تحقیقات قبلی را نشان دهد، بررسی کرد. یک مطالعه مرتبط با ژنوم انجام شد که بیش از 70،000 شرکت کننده در Biobank انگلیس را شامل میشود.
یک نوع ژنتیک خاص که ژنی به نام GJB2 را تحت تأثیر قرار میدهد، در این مطالعه مشخص شد که به طور قابل توجهی با کاهش تری گلیسیرید در افرادی که از مکمل های روغن ماهی استفاده میکنند، مرتبط است.
در حالی که این نوع مفید، AG نامیده میشود، منجر به کاهش تری گلیسیرید در کسانی که از مکمل های روغن ماهی استفاده میکنند، یک نوع متفاوت، AA نامیده میشود، در کسانی که مکمل ها را مصرف میکنند با سطوح تری گلیسیرید کمی بالاتر همراه است.
کای شیونگ یو میگوید: آنچه ما دریافتیم این است که مکمل روغن ماهی برای همه خوب نیست. این به ژنوتیپ شما بستگی دارد.
اگر زمینه ژنتیکی خاصی دارید، مکمل روغن ماهی به کاهش تری گلیسیرید کمک میکند. اما اگر آن ژنوتیپ مناسب را ندارید، مصرف مکمل روغن ماهی در واقع باعث افزایش تری گلیسیرید میشود.
البته، محققان محدودیتهای ذاتی این نوع مطالعه تداعی را یادآوری می کنند. اگرچه می توان مکانیسم قابل قبولی را در این ژن و تأثیر آن بر چربی خون جستجو کرد، اما برای درک چگونگی تعامل مکمل روغن ماهی با این انواع ژنتیکی و تأثیر بر سلامت قلب و عروق، کار متمرکزتری لازم است.
با این حال، یو میگوید این یافته جدید مرتبط میتواند توضیح دهد که چرا تعداد زیادی از مطالعات قبلی در مورد مکمل های روغن ماهی و سلامت قلب و عروق منجر به یافته های متناقضی شده است.
یو خاطرنشان میکند: یک توضیح ممکن این است که در آن آزمایشات بالینی ژنوتیپ های شرکت کنندگان در نظر گرفته نشده است.
برخی از شرکت کنندگان ممکن است سود ببرند، و برخی دیگر ممکن است، بنابراین اگر آنها را با هم مخلوط کنید و تجزیه و تحلیل کنید، تأثیر آن را نمیبینید.
اگر با تحقیقات بیشتر تأیید شود، این نوع تعامل ژن و رژیم غذایی به حوزه نوپای تغذیه دقیق اعتبار میبخشد.
این ایده وجود دارد که ممکن است هیچ پیشنهادی متناسب با همه برای استراتژی های رژیم غذایی وجود نداشته باشد و در آینده توصیه های تغذیه ای میتواند به طور خاص براساس افراد مختلف براساس عوامل مختلف فیزیولوژیکی از جمله ژنتیک تنظیم شود.
یو نتیجه گیری میکند: شخصی سازی و بهینه سازی توصیه های مکمل روغن ماهی بر اساس ترکیب ژنتیکی منحصر به فرد، میتواند درک ما از تغذیه را بهبود بخشد و منجر به پیشرفت های چشمگیری در سلامتی و رفاه انسان شود.
منبع: newatlas
بامد مرجع تخصصی تجهیزات پزشکی و ملزومات مصرفی