تعریف توریسم درمانی یا گردشگری سلامت:
بر اساس تعریف‌های سازمان جهانی جهانگردی UN-WTO یکی از اهدافی که می‌تواند گردشگر را برانگیزد تا عزم سفر کند، مسافرت برای کسب سلامتی است. چیزی که از آن به گردشگری سلامت تعبیر می‌شود. در حقیقت گردشگری سلامت، نوعی از گردشگری است که به منظور حفظ، بهبود و حصول مجدد سلامت جسمی و ذهنی فرد به مدتی بیشتر از 24 ساعت و کمتر از یک سال صورت می‌پذیرد. به این ترتیب یک توریست سلامت با مسافرت از محل دائم زندگی خود می‌تواند از خدمات درمانی مقصد استفاده کند تا سلامت جسمی و روحی‌اش را به دست بیاورد.
دامنه گردشگری سلامت وسیع است. وجود اصطلاحات متعدد در میان تعریف‌های سازمان جهانی گردشگری، مؤید این مسئله است:
گردشگری تندرستی (Wellness Tourism)
گردشگری تندرستی به مسافرت توریست به دهکده‌های سلامت و مناطق دارای چشمه‌های آب معدنی و آب گرم (اسپاها) اشاره می‌کند. در این نوع سفر توریست برای رهایی از تنش‌های زندگی روزمره و تجدید قوا بدون مداخله و نظارت پزشکی راهی سفر می‌شود. معمولاً این توریست‌ها بیماری جسمی مشخصی ندارند و بیشتر در پی بهره مندی از طبیعت شفابخش مناطق دیگر هستند.
مناطق طبیعی بکر و زیبا از جنگل‌های زیبای شمال تا کویر داغ مرکزی و مناطق کوهستانی ایران به شدت می‌تواند پذیرای چنین گردشگرانی باشد به شرط اینکه سرمایه گذاری مناسب در این مناطق به نحوی صورت پذیرد که صدمه‌ای به طبیعت وارد نشود.
گردشگری درمانی (Curative Tourism)
گردشگری درمانی به معنای مسافرت توریست به منظور استفاده از منابع درمانی طبیعی (آب‌های معدنی، نمک، لجن و غیره) است که معمولاً برای درمان برخی بیماری‌ها یا گذران دوران نقاهت تحت نظارت و مداخله پزشکی صورت می‌پذیرد. این نوع از گردشگری مورد توجه مسؤلان گردشگری کشور قرار گرفته است. به خصوص لجن درمانی که طبیعت ایران را در میان کشورهای همسایه به شدت محبوب کرده است.
طبق آمارها حدود 45 میلیون گردشگر در جهان از آب درمانی برای معالجه خود استفاده می‌کنند که ایران با دارا بودن بیش از 1000 چشمه آب معدنی شناخته شده توانایی جذب سهم بالایی در این قسمت را دارد.
یکی از جاذبه‌هایی که به تازگی مورد توجه توریست‌های بین‌المللی قرار گرفته غار درمانی و نمک درمانی است. ایران با داشتن چندین گنبد نمکی می‌تواند در این خصوص نیز به یکی از قطب‌های گردشگری پزشکی تبدیل شود.
گردشگری پزشکی (Medical Tourism)
گردشگری پزشکی هم نوع دیگری از گردشگری سلامت است که در آن مسافرت به منظور درمان بیماری‌های جسمی یا انجام نوعی از عمل‌های جراحی تحت نظارت پزشکان در بیمارستان‌ها و مراکز درمانی صورت می‌پذیرد.
این نوع گردشگری هم اکنون در ایران صورت می‌پذیرد و سالیانه ایران پذیرای تعدادی از بیماران کشورهای عراق، افغانستان، پاکستان، آذربایجان و … است. مرکز درمان ناباروری رویان یکی از مراکزی است که سالیانه از بسیاری از کشورهای منطقه پذیرای بیماران است. اما پذیرش این تعداد بیمار در مقایسه با پتانسیل بالای ایران و نیاز کشورهای منطقه بسیار کم است.
گردشگری طب سنتی
اما پتانسیل ایران برای ارائه انواع گردشگری سلامت به همین سه مورد ختم نمی‌شود. ایران طب سنتی ویژه خود را دارد و گیاهان دارویی بسیار ارزشمند که می‌تواند مورد توجه گردشگران سلامت سراسر جهان قرار گیرد.
گردشگری مذهبی و سلامت روحی
گردشگری سلامت به سفر برای سلامت جسم محدود نیست. هر سفر مذهبی سفری برای جلای روح است و ایران با داشتن سه شهر مذهبی بزرگ مشهد، قم و شیراز و دارار بودن هزاران امامزاده واجب التعظیم و نیز با داشتن مراسم‌های مذهبی هزاران ساله می‌تواند پذیرای میلیون‌ها گردشگری شود که به دنبال یافتن مکانی برای استراحت روحی و تقویت ایمانی خود هستند.
نکته قابل توجه در این زمینه این است که ایران می‌تواند مهد پزشکی اسلامی شود. پزشکی مبتنی بر متون اصیل اسلامی از قبیل طب النبی(ص)، طب الرضا(ع)، طب الصادق(ع) و …
اگر مراکزی برای پژوهش و تحقیق در خصوص هزاران حدیث پزشکی نقل شده از پیامبر(ص) و ائمه اطهار (ع) ایجاد شود، پژوهشکده‌هایی که در آن علم الهی ائمه(ع) که در قالب احادیث نقل شده به زبان و علم روز تبدیل و به مردم جهان ارائه شود، نه تنها به اثبات حقانیت علمی اسلام در جهان منجر خواهد شد بلکه هزاران پژوهشگر از کشورهای اسلامی و غیر اسلامی را به گرد علم الهی ائمه(ع) جلب می‌کند و هزاران گردشگر سلامت برای دریافت این آموزه‌ها راهی ایران خواهند شد. مباحثی که قدر مسلم راهگشای علم روز برای دست یابی به وجوه جدید پزشکی و سلامت خواهد شد.
ایران در گردشگری طب سنتی می تواند خوب باشدچون دارو های گیاهی بسیار ارزشمندی دارد.
خیلی خوب میشه که از داشته هامون به خوبی استفاده کنیم .