ویتامین D که به عنوان ویتامین “آفتاب” نیز شناخته می شود، یک ویتامین محلول در چربی است که به دو شکل اصلی وجود دارد: D-2 و D-3. در یک مطالعه جدید، محققان دریافتند که کمبود ویتامین D خطر قلبی عروقی دارد.
ویتامین D به عنوان یک ریزمغذی ضروری که عمدتاً از نور خورشید به دست می‌آید، برای رشد استخوان‌ها و دندان‌ها و عملکرد منظم سیستم ایمنی مهم است.
در سراسر جهان، بیماری‌های قلبی عروقی (CVDs) یکی از علل اصلی مرگ و میر است. هر ساله حدود 17.9 میلیون نفر در سراسر جهان بر اثر عوارض ناشی از بیماری های قلبی جان خود را از دست می دهند.
برای زمینه، این بدان معناست که بیماری های قلبی عروقی مسئول 32 درصد از کل مرگ و میرها در سطح جهان هستند.
مطالعات قبلی نشان می‌دهد که عوامل مختلف، مانند وضعیت سلامتی، سن، سابقه خانوادگی، رژیم غذایی و سبک زندگی، روی خطر ابتلا به CVD تأثیر می‌گذارند.
با استفاده از یک رویکرد تحلیلی جدید، محققان استرالیایی عامل دیگری را کشف کرده‌اند که ممکن است احتمال ابتلا به CVD را در افراد افزایش دهد.
پروفسور الینا هیپونن، نویسنده اصلی، گفت: ما شواهدی پیدا کردیم که نشان می‌دهد کمبود ویتامین D می‌تواند فشار خون و خطر CVD را افزایش دهد.
او افزود: با این حال، افزایش غلظت ویتامین D تنها برای شرکت‌کنندگانی مفید خواهد بود که به آن نیاز دارند و در صورت وجود، مزایای بیشتر از افزایش غلظت‌های فراتر از نیازهای تغذیه‌ای، اندک خواهد بود.
رویکرد جدید هیجان انگیز
در مطالعه اخیر، محققان بررسی کردند که آیا بین 25 هیدروکسی ویتامین D یا 25(OH)D و خطر ابتلا به CVD رابطه وجود دارد یا خیر.
سطح سرمی 25(OH)D یک نشانگر ثابت برای وضعیت ویتامین D است.
برای آزمایش فرضیه خود، محققان از یک روش تحلیلی خاص برای تجزیه و تحلیل داده‌ها استفاده کردند. داده‌ها شامل یک مطالعه کوهورت آینده نگر بزرگ بر روی جمعیت 37 تا 73 ساله بریتانیا بود.
شرکت‌کنندگان از 22 مرکز ارزیابی در سراسر بریتانیا بین 13 مارس 2006 و 1 اکتبر 2009 استخدام شدند.
آنها پرسش‌نامه‌هایی را پر کردند که اطلاعات گسترده‌ای در مورد سلامت و سبک زندگی در ابتدا ارائه می‌داد و نمونه‌های خونی برای نشانگرهای زیستی و سنجش ژنتیکی ارائه کردند.
برای این مطالعه، تیم تحقیقاتی تجزیه و تحلیل داده‌ها را به افراد غیرمرتبط که بر اساس گزارش خود و پروفایل ژنتیکی شناسایی شده بودند، محدود کرد.
علاوه بر این، تیم شرکت‌کنندگانی را که اطلاعات ناهماهنگی بین جنسیت خود گزارش کرده و مشکلات ژنتیکی داشتند، کنار گذاشت.
پس از فیلتر کردن، تیم تحقیقاتی آزمایش‌های ژنتیکی را در بین افراد با اطلاعات کامل در مورد غلظت 25(OH)D انجام دادند.
به عنوان یک اقدام ایمنی، آنها همچنین متغیرهایی از جمله سن، جنس و زمان جمع‌آوری نمونه را جمع‌آوری کردند که می‌توانست بر اندازه‌گیری 25(OH)D تأثیر بگذارد.
دانشمندان این اطلاعات را از 295788 شرکت کننده جمع آوری کردند.
نتایج چه می گویند؟
محققان نتایج را با نتایج یک گروه کنترل بدون تشخیص CVD مقایسه کردند. تیم تحقیقاتی همچنین یک تجزیه و تحلیل ثانویه برای بررسی ارتباط سطح غلظت 25(OH)D با فشار خون انجام دادند.
محققان بیان کردند که میانگین سطح غلظت 25(OH)D در میان 267980 شرکت کننده که در نهایت مورد بررسی قرار گرفتند 50 نانومول در لیتر بود.
تجزیه و تحلیل بیشتر نشان داد که افراد با 25 (OH)D در 25 نانومول در لیتر نسبت به افرادی که غلظت 50 نانومول در لیتر داشتند، 11٪ بیشتر در معرض خطر CVD بودند.
با این حال، به نظر می‌رسد کاهش در احتمال وقوع CVD با مقادیر غلظت بالاتر وجود دارد. به عنوان مثال، شرکت کنندگان با غلظت 75 نانومول در لیتر در مقایسه با افراد با غلظت 50 نانومول در لیتر، 2 درصد شانس ابتلا به CVD کمتری داشتند.
دانشمندان داده‌ها را یک ارتباط غیرخطی می‌نامند که در آن تغییر در مقدار یک موجود همیشه با تغییر ثابت در مقدار موجود دیگر مطابقت ندارد.
محققان ارتباط غیرخطی مشابهی را در رابطه بین غلظت 25(OH)D و سطح فشار خون شرکت کنندگان مشاهده کردند.
در 25 نانومول در لیتر، افزایش قابل توجهی در مقادیر فشار خون در مقایسه با 50 نانومول در لیتر وجود داشت.
این یافته‌ها دانشمندان را به این نتیجه رساند که کمبود ویتامین D می تواند خطر ابتلا به CVD را افزایش دهد.
منبع: medicalnewstoday
بامد مرجع تخصصی تجهیزات پزشکی و ملزومات مصرفی