عفونت های ویروسی می‌تواند منجر به بیماری های خودایمنی شود

عفونت‌های ویروسی در طول زندگی ما بسیار رایج هستند و اکثر آنها بدون مشکل جدی برطرف می‌شوند. اما شواهد نشان می‌‍دهد که عفونت‌های به ظاهر بی ضرر در برخی موارد می‌توانند به طیفی از بیماری های خودایمنی تبدیل شوند.

در یک مطالعه، محققان دانشگاه واشنگتن، مکانیسمی را کشف کردند که توسط آن یک ویروس رایج دوران کودکی می‌تواند در بیماری های خودایمنی نقش داشته باشد.

تحقیقات اخیر به طور فزاینده‌ای نشان می‌دهد که بسیاری از این عفونت‌های ظاهراً خوش خیم احتمالاً در ترکیب با سایر عوامل ژنتیکی و محیطی می‌توانند باعث ایجاد بیماری‌هایی مانند آلزایمر، مولتیپل اسکلروزیس و چندین نوع سرطان شوند.

اینکه ویروس‌ها چگونه این واکنش‌های زنجیره‌ای را ایجاد می‌کنند نامشخص است، اما در این مطالعه محققان ممکن است یک مکانیسم احتمالی را کشف کرده باشند.

مکنیسم احتمالی بیماری های خودایمنی

روزئولوویروس نوعی ویروس هرپس است که تقریباً همه را در چند سال اول زندگی آلوده می‌کند.

بیماری اولیه معمولاً خفیف است و شامل بثورات پوستی و تب می‌شود که طی چند روز از بین می‌رود. اما خود ویروس برای تمام عمر و در حالت خفته باقی می‌ماند. اما چون ممکن است بعد از آن عفونت اولیه هیچ علامتی ایجاد نکند، دانشمندان مشکوک هستند که در بیماری های خودایمنی نقش داشته باشند.

بنابراین برای مطالعه جدید، محققان واشنگتن این پیوند را بررسی کردند. آنها دریافتند که به نظر می‌رسد ویروس می‌تواند تیموس را آلوده کند؛ اندامی که سلول های T در آن بالغ می‌شوند تا بتوانند آنتی‌ژن‌های خارجی را تشخیص دهند.

اما تیموس همچنین سلول‌های T را که می‌توانند به سلول‌های بدن حمله کنند، از بین می‌برد. این فرآیند دوم است که ویروس می‌تواند مختل شود.

با ضعیف شدن این ایست بازرسی، سلول‌های T معیوب بیشتری به گردش در می‌آیند و خطر ابتلا به بیماری‌های خود ایمنی را افزایش می‌دهند. تیم این مکانیسم را در آزمایشات روی موش‌ها کشف کرد.

آنها با آلوده کردن حیوانات تازه متولد شده با نسخه موش روزئولوویروس شروع کردند و دریافتند که 12 هفته بعد، همه موش‌ها به گاستریت خودایمنی، التهاب معده، مبتلا شده بودند.

در آزمایش‌های دیگر، محققان ویروس را درمان کردند تا ببینند آیا این ویروس بر ورم معده تأثیر دارد یا خیر.

وقتی داروهای ضد ویروسی در چند روز اول عفونت تجویز شدند، التهاب رخ نداد. اما اگر داروها 8 هفته بعد داده می‌شد، دیگر برای جلوگیری از ایجاد ورم معده تا 12 هفته دیر بود.

در حالی که مشکلات خودایمنی در معده موش‌های آلوده ظاهر می‌شد، تجزیه و تحلیل نشان داد که وسعت این مشکل بیشتر شده است.

نتایج حاکی از چیست؟

این تیم متوجه شد که موش‌ها نه تنها آنتی‌بادی‌هایی علیه پروتئین‌های سلول‌های معده، بلکه برای طیف وسیعی از پروتئین‌های دیگر در سراسر بدن ایجاد کرده‌اند که برخی از آنها در سایر بیماری‌های خودایمنی دخیل هستند.

اما توجه به این نکته مهم است که این مطالعه بر روی موش‌های دارای ویروس موش انجام شد و نتایج ممکن است برای انسان‌ها یکی نباشد.

اما این تیم می‌گوید که روزلوویروس انسانی بسیار شبیه به آن چیزی است که در موش‌ها یافت می‌شود. بنابراین حداقل به عنوان یک علت بالقوه نیاز به بررسی بیشتر دارد. با این حال، به دلیل شیوع ویروس، فقط باید یک تکه از پازل باشد.

وین یوکویاما، نویسنده ارشد این مطالعه گفت: بیماری های خودایمنی انسان نیز ممکن است از طریق عفونت ویروسی رخ دهد که از بین می‌رود اما آسیب‌هایی بر جای می‌گذارد که می‌تواند باعث خودایمنی شود.

اما اگر چنین است، باید عامل دیگری وجود داشته باشد که ما هنوز نمی‌دانیم که برخی افراد را مستعدتر در برابر اثرات خودایمنی عفونت روزئولوویروس می‌کند، زیرا تقریباً همه افراد آلوده هستند، اما بیشتر مردم به بیماری‌های خودایمنی مبتلا نمی‌شوند. این موضوع واقعاً مهمی برای بررسی بیشتر است.

منبع: newatlas

بامد مرجع تخصصی تجهیزات پزشکی و ملزومات مصرفی

5/5 - (15 امتیاز)

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

4 × چهار =