درمان زخم‌های مزمن مانند زخم دیابتی بسیار دشوار است. این به دلیل بیوفیلم مقاوم در برابر آنتی بیوتیک‌ها می‌باشد که روی بافت آسیب دیده ایجاد می‌شود. نوع جدیدی از وصله میکرونیدل، به بیوفیلم نفوذ می‌کند و داروها را ارائه می‌دهد.
بیوفلم‌های باکتریایی از کلونی باکتری‌ها تشکیل شده‌اند که با ایجاد یک ماتریس پلیمری لزج به هم می‌چسبند.
متأسفانه، آنتی بیوتیک‌های موضعی و سایر داروها در نفوذ به آن ماتریس مشکل دارند، بنابراین نمی‌توانند به بافت آلوده زیر دست یابند.
در نتیجه، پزشکان اغلب بیوفیلم‌ها را قبل از درمان زخم ها جدا می‌کنند.
این امر نه تنها برای بیمار دردناک است، بلکه برخی از بافتهای سالم همراه با بیوفیلم خارج می‌شوند و روند بهبود را عقب می‌اندازند.
با در نظر گرفتن این محدودیت ها، دانشمندان دانشگاه پردو ایندیانا یک وصله کامپوزیت پلیمری زیست تخریب پذیر با مجموعه‌ای از ناخن های کوچک مملو از دارو در قسمت زیرین آن ایجاد کرده‌اند.
هنگامی که تکه روی زخم مزمن اعمال می‌شود، آن میکرونیدل‌ها به بیوفیلم نفوذ کرده و مایع را از بافت زیر جذب می‌کنند.
این باعث می‌شود که آنها بی ضرر حل شوند و داروهای خود را در آن بافت آزاد کنند. در این روش بیمار احساس ناراحتی نمی‌کند.
زیرا سوزن ها به قدری کوتاه هستند که به هیچ انتهای عصبی نمی‌رسند. پس از اتمام فرایند، وصله برداشته می‌شود و بیوفیلم دست نخورده باقی می‌ماند.
در آزمایشات آزمایشگاهی که روی نمونه‌های پوست خوک با زخم‌های مزمن انجام شد، تکه میکرونیدل با موفقیت توانست پراکسید کلسیم را از طریق بیوفیلم و به بافت زیرین برساند و سوزن ها در کمتر از پنج دقیقه حل شوند.
پراکسید کلسیم اکسیژن تولید می‌کند که هم باکتری‌ها را از بین می‌برد و هم باعث رشد بافت جدید می‌شود. آزمایشات بالینی روی انسان در حال برنامه ریزی است.
منبع: newatlas
بامد مرجع تخصصی تجهیزات پزشکی و ملزومات مصرفی