محققان دانشگاه ییل نشان داده‌اند که چگونه سرطان پوست می‌تواند روزی با یک تزریق ساده درمان شود. این تیم دریافت که آنها می‌توانند با تزریق نانوذرات چسب دار که با داروهای شیمی درمانی تزریق می‌شود، تومورها را کوچک کنند.
سرطان پوست در خارج از بدن قرار دارد و برای درمان های کم تهاجمی به طور منحصر به فرد قرار می‌گیرد. تحقیقات اخیر سعی کرده است این تومورها را با استفاده از بانداژهای مغناطیسی که برای از بین بردن سرطان گرم می‌شوند یا هیدروژل های شیمی درمانی که به پوست می‌مالند، درمان کند و هر دو نتایج امیدوار کننده‌ای را در آزمایش روی موش ها به دست می‌آورند.
در مطالعه جدید، تیم ییل تزریقات را به عنوان درمانی برای سرطان های پوست، به ویژه کارسینوم سلول سنگفرشی بررسی کردند. این ماده فعال یک ماده شیمی درمانی به نام کامپتوسین است و برای اینکه بتواند به اندازه کافی بچسبد تا موثر باشد، تیم آن را درون نانوذرات طراحی شده به عنوان “چسب زیستی” قرار داده است، به این معنی که آنها به سلول های سرطانی متصل می‌شوند.
مارک سالتزمن، یکی از نویسندگان این مطالعه، می‌گوید: وقتی نانوذرات را به یک تومور تزریق می‌کنید، معلوم می‌شود که آنها در آن تومور به خوبی حفظ شده‌اند. آنها تجمع یافته و به ماتریس تومور متصل می‌شوند، بنابراین یک تزریق منفرد برای مدت زمان طولانی ادامه دارد – ذرات در آنجا می‌مانند و به آرامی ترکیبات را آزاد می‌کنند. برای خلاص شدن از ضایعه به آن نیاز دارید.
تیم تحقیق این روش را در موش های مبتلا به کارسینوم سلول سنگفرشی آزمایش کردند. آنها کامپتوسین را به حیوانات تزریق کردند – گروهی دارو را به خودی خود دریافت می‌کنند و گروه دیگر آن را در نانوذرات تحویل می‌دهند. پس از 10 روز، آنها دریافتند که در گروهی که تحت درمان با ذرات نانو قرار گرفتند، 50 درصد دارو در سلولهای تومور حفظ شده است. در همین حال ، آنها قادر به تشخیص این دارو در گروه دریافت کننده دارو به تنهایی نبودند.
شاید جای تعجب نداشته باشد که تومورها در گروه نانوذرات به میزان قابل توجهی کاهش یافته‌اند – در واقع، آنها تقریباً در حدود 20 درصد از موش های تحت درمان ناپدید شدند.
در آزمایش های بعدی، محققان این درمان را با ماده دیگری ترکیب کردند که سیستم ایمنی بدن را تحریک می‌کند تا به سلول های سرطانی باقیمانده کمک کند. موش هایی که با این یک یا دو مشت تحت درمان قرار گرفتند بیش از گروه کنترل زنده ماندند.
مایکل گیراردی، نویسنده ارشد این مطالعه می‌گوید: شما نمی‌خواهید سلول ها را فقط از بین ببرید و آنها را در آنجا رها كنید، شما می‌خواهید سیستم ایمنی بدن را برای پاك كردن خرابكاری تحریک كنید و همچنین در برابر سلول هایی كه ممكن است مستقیماً از بین نرفته باشند، واكنش نشان دهید. بنابراین این یک حمله دو جانبه به سرطان است.
این تیم می‌گوید که در حالت ایده آل، این روش می‌تواند نیاز به حذف جراحی سرطان های پوست یا درمان های شیمی درمانی در سطح سیستم را کاهش دهد. در عوض، بیماران فقط ممکن است به یک متخصص پوست مراجعه کنند و یک بار تزریق کنند.
مطمئناً، هنوز مسیری طولانی وجود دارد و در حال حاضر، تیم قصد دارد با توجه به آزمایشات بالینی نهایی، توسعه خود را ادامه دهد.
منبع: newatlas
بامد مرجع تخصصی تجهیزات پزشکی و ملزومات مصرفی