کارشناسان می گویند اندازه گیری شاخص توده بدن (BMI) یک نقطه شروع است و یک هدف نیست. برخی از متخصصان می گویند (BMI) نقطه شروع خوبی برای ارزیابی سلامت کلی افراد است.
منتقدان می گویند که این اندازه گیری به دلیل تبعیض آمیز بودن علیه زنان و افراد رنگین پوست منسوخ شده است.
بهترین توصیه کارشناسان این است که از BMI به عنوان ابزاری برای تعیین نیاز به آزمایشات دیگر یا نیاز به تغییر رژیم غذایی یا ورزش استفاده کنید.
BMI یک روش معمول برای کسانی است که بر وزن و سلامتی بدن تمرکز دارند.
اما برای بخشی از جمعیت مانند افراد رنگین پوست ، از جمله افراد آسیایی تبار و همچنین بسیاری از ورزشکاران ، نتایج BMI ممکن است در آن لحظه سلامت واقعی شما را نشان ندهد.
هنوز هم ، متخصصان چاقی و سلامت وزن می گویند BMI یک نقطه داده مناسب برای کمک به راهنمایی درمان کلی بیماران است.
دکتر کارولین ام. آپوویان ، مدیر مرکز کنترل وزن و سلامتی در بیمارستان بریگهام در بوستون ، میگوید:
اندازه گیری شاخص توده بدن ابزاری عالی برای مردم است ،” اما در برخی از افراد شخصیت و روحیه آنان را فرو میپاشد.”
بعنوان مثال: بازیکن لیگ فوتبال با BMI 30.6 بعنوان فرد چاق محسوب می شود. چراکه BMI نمی داند که او عضلانی ، کاملاً قد بلند و دارای شکم شش تکه است.
BMI برای گروه های قومی مختلف هم دچار اشتباه میشود به دلیل اینکه وزن آنها با هم متفاوت است.
برخی از قومیت ها ، مانند نژاد آسیایی ، می توانند علائم دیابت نوع 2 را با BMI پایین تر از نمودار نشان دهند. همه میدانیم که چاقی یک عامل خطر برای دیابت نوع 2 است.
سامانتا دکارو ، روانشناس و دستیار مدیر بالینی در مرکز رنفرو فیلادلفیا میگوید:
BMI یک نسبت وزن و قد منسوخ ، نژادپرستانه و جنسیتی است که هرگز به منظور ارزیابی یا تشخیص وضعیت پزشکی فرد نبوده است.”
“BMI این خیال را تداوم می بخشد که افراد با جثه بزرگتر همیشه در معرض خطر مشکلات سلامتی هستند و افراد با جثه کوچکتر سالم ترند.
مزایا و معایب BMI
هنگامی که BMI به عنوان یک ابزار غربالگری و نه یک ابزار تشخیصی طراحی و استفاده شود همچنان یک نقطه شروع مفید است.
یک فرد عادی فعالیت بدنی زیادی انجام نمی دهد ، بنابراین برای یک فرد عادی اندازه گیری بسیار خوبی است.
پس چرا بعضی ها آن را دوست ندارند؟
دکتر سیلوانا اوبیچی ، رئیس بخش غدد درون ریز و متابولیسم دانشکده پزشکی رنسانس دانشگاه استونی بروک در نیویورک ، معتقد است که ممکن است وقتی BMI خود را می شنویم یا از ابزاری برای بررسی خود استفاده می کنیم ، بیشتر دچار غرور و اشتباه شویم.
حتی کلمه “چاقی” تعصب و خود سوگیری را به همراه دارد ، به همین دلیل هم از استفاده از BMI دور می شوند.
استفاده صحیح از اندازه گیری شاخص توده بدن
BMIمی تواند به یک متخصص پزشکی کمک کند که برای بررسی سلامت فرد چه مسیری را دنبال کند. این فقط نوک کوه یخ است ، اما برای شروع مفید است”
مشکل این است که مردم می خواهند یک نشانگر (برای ارزیابی سلامت وزن خود) داشته باشند اما مانند هر آزمایش ، اگر بقیه موارد را درک نکنید ، نمی توانید از آن به عنوان یک راهنمای تصمیمگیری استفاده کنیم.
بهترین کاری که فرد می تواند با BMI انجام دهد این است که از پزشک خود بپرسد که باید چه احساسی در مورد اندازه گیری خود داشته باشند و آیا نیاز به انجام آزمایشات بیشتر دارد یا خیر؟
متخصص پزشکی شما میتواند آزمایشات بیشتری (در صورت لزوم) و اقدامات (در صورت درخواست) را براساس شاخص توده بدن به عنوان نقطه شروع انجام دهد.
یک چیز دیگر که پزشکان دوست دارند افراد از انجام آن دست بردارند: استفاده از BMI به عنوان هدف یا وزن یا تناسب اندام است.
کاهش وزن به معنای پایین آوردن شاخص توده بدن به زیر 25 نیست. چراکه این یک داده است ، نه یک هدف.