بوی بد دهان بلای جان بسیاری از افراد است، اما راه جدیدی برای درمان آن در خانه‌ها پیدا شده است. یعنی با استفاده از باکتری‌های موجود در غذاهای تخمیر شده مانند ماست، نان خمیر مایه یا سوپ میسو.
باکتری های پروبیوتیک موجود در غذاهایی مانند ماست، سوپ و نان خمیر ترش به عنوان درمان کننده هالیتوز شناخته شده اند.
مطالعه جدیدی که در مجله BMJ Open منتشر شده است، باکتری های پروبیوتیک خاصی را برای دفع بوی بد (هالیتوزیس) مرتبط دانسته است. این باکتری ها را می توان در غذاهای معمولی یافت، این مطالعه به تأثیر آنها به عنوان مکمل ها می پردازد.
در این مطالعه چهار باکتری معروف به لاکتوباسیلوس سالیواریوس، لاکتوباسیلوس رویتری، استرپتوکوکوس سالیواریوس و ویسلا سیباریا به شکل مکمل مصرف شدند و در نتیجه افراد دهان خوش بو و نفس تازه‌تری داشتند.
بوی بد دهان معمولاً به دلیل ترکیبات سولفوریک فرار ایجاد می شود که توسط باکتری های موجود در دهان با بقایای غذا مخلوط می شوند. راه های زیادی برای مقابله با این موضوع وجود دارد، اما استفاده از باکتری های پروبیوتیک می تواند جایگزین آسان تری باشد.
مطالعه روی بوی بد دهان
برای بررسی اثربخشی این باکتری‌ها، دانشمندان پایگاه‌های داده تحقیقاتی را برای آزمایش‌های بالینی مرتبط که تا فوریه ۲۰۲۱ منتشر شده بودند، بررسی کردند.
در مجموع، آنها مطالعاتی از 278 فرد بین 19 تا 70 ساله تجزیه و تحلیل کردند. در این مطالعات، بوی بد دهان با سطوح ترکیبات سولفوریک فرار شناسایی شده در دهان یا لیکن پلان دهانی (OLP) – معیاری برای بوی نفس در فواصل مختلف تعریف شد.
داده های این مطالعات کاهش قابل توجهی را در مقدار OLP افرادی که پروبیوتیک دریافت کردند، در مقایسه با گروه های تحت کنترل نشان داد. همچنین نتایج مشابهی با سطوح پایین‌تری از ترکیبات سولفوریک فرار در معیار دیگر بوی بد دهان یافت شد. با این حال این نتایج نسبتاً کوتاه بودند و پس از چهار هفته تفاوت قابل‌توجهی نداشتند.
نتیجه کار کاهش بود، اما هیچ تغییر قابل توجهی در پلاک یا کثیفی روی زبان وجود نداشت. این نشان می دهد که پروبیتوئیک ها ممکن است از تجزیه اسیدهای آمینه در دهان جلوگیری کرده و تولید محصولات جانبی بدبو را مهار کنند.
این مطالعه روش جدیدی در دنیای واقعی برای مقابله با بوی بد دهان ارائه می دهد، محققان هشدار می دهند که احتیاط کنند.
این بررسی سیستماتیک و متاآنالیز نشان می دهد که پروبیوتیک ها (به عنوان مثال، لاکتوباسیلوس سالیواریوس، لاکتوباسیلوس رویتر، استرپتوکوک سالیواریوس و ویسلا سیباریا) ممکن است با کاهش غلظت [ترکیب سولفوریک فرار] در کوتاه مدت، بوی بد دهان را کاهش دهند، اما اثر قابل توجهی وجود ندارد. آنها در مورد علل اصلی هالیتوزیس مانند پلاک و پوشش زبان می نویسند.
محققان نتیجه گرفتند:
«برای تأیید نتایج و ارائه شواهدی مبنی بر اثربخشی پروبیوتیک‌ها در مدیریت بوی بد دهان، آزمایش‌های بالینی تصادفی‌شده با کیفیت بالا در آینده مورد نیاز است».