گردشگری سلامت به اعزام افراد برای به انجام معالجه پزشکی به خارج از کشور، اطلاق می شود. در گذشته ، معمولاً به كسانی كه از كشورهای كمتر توسعه یافته به مراكز اصلی پزشکی در كشورهای بسیار پیشرفته برای معالجه سفر می كردند، اطلاق می‌گردید.
اما در سالهای اخیر به همان اندازه امکان اینکه به کشورهای توسعه‌یافته مراجعه کنند، برای درمان های پزشکی با قیمت پایین به کشورهای در حال توسعه نیز سفر می کنند.
این انگیزه ممکن است برای استفاده از خدمات پزشکی در کشورهای فاقد مجوز نیز باشد. بین آژانس‌های پزشکی در سراسر جهان تفاوت بسیاری وجود دارد، چه دارویی در کشورشان تأیید شود یا نه.
حتی در داخل اروپا، با اینکه پروتکل های درمانی توسط آژانس پزشکی اروپا (EMA) به تصویب رسیده است، اما چندین کشور برای بررسی اینکه همان پروتکل درمانی برایشان “مقرون به صرفه” باشد، سازمان های بررسی خاص خود را ایجاد نموده‌اند(یعنی NICE توسط NHS). به طوری که بیماران در پروتکل های درمانی به ویژه در دسترسی به داروها با اختلافاتی روبرو هستند و این ممکن است تا حدودی به قدرت مالی سیستم بهداشتی خاص برگردد.
شکل‌های استفاده از گردشگری سلامت
گردشگری سلامت بیشتر برای جراحی ها (لوازم آرایشی و بهداشتی یا موارد دیگر) یا درمان های مشابه انجام می شود، اگرچه افراد نیز برای گردشگری دندانپزشکی یا گردشگری باروری هم سفر می کنند.
افرادی که شرایط خاص دارند ممکن است به کشورهایی سفر کنند که درمان بهتر انجام شود. با این وجود ، تقریباً همه انواع مراقبت های بهداشتی ، از جمله روانپزشکی ، داروهای جایگزین و حتی خدمات دفن هم وجود دارد.
جهانگردی اصطلاح وسیع تری برای سفر است که حالا بخشی از آن بر روی معالجه پزشکی و استفاده از خدمات مراقبت‌های بهداشتی متمرکز است. این بخش زمینه های گسترده ای از سلامت و گردشگری را شامل می شود، از درمان های پیشگیرانه و بهداشتی گرفته تا شکل‌های توانبخشی و درمانی.
منبع: ویکی پدیا
افراد برای معالجه جاهای رو انتخاب میکنن که مقرون به صرفه باشد.