یک مطالعه جدید ، که ادعا می شود جامع ترین نوع مطالعات است ، نشان داده که چگونه بررسی غلظت برخی پروتئین ها در آزمایش خون می تواند شروع بیماری را خیلی زودتر نشان دهد.
برخی از این پروتئینها حتی ممکن است به تحریک بیماری نیز کمک کنند.
در حالی که علل دقیق آلزایمر هنوز ناشناخته است ، تحقیقات جدید نشان دادند که چگونه نشانگرهای زیستی بیماری ممکن است مدتها قبل از ظهور علائم بروز کنند ، این امر احتمال تشخیص زودرس و درمانهای بهتر بیماران را افزایش می دهد.
از آزمایش های استشمام گرفته تا آزمایش خون و معاینات چشم ، دانشمندان در حال جستجوی ابزارهای تشخیص زودهنگام آلزایمر هستند.
از آنجا که راهی برای درمان یا معکوس کردن کاهش شناختی مرتبط با این بیماری وجود ندارد ، بهترین فرصت برای مقابله با آن ممکن است قبل از شروع علائم باشد.
با پیگیری این نوع فن آوری ها ، محققان می توانند نشانه هایی از سالها یا حتی دهههای قبل از آلزایمر را دریافت کنند.
از بین این احتمالات ، نمونه گیری از خون به عنوان یک اثر امیدبخش خاص شناخته شده است.
دانشمندان تعدادی از مطالعات اولیه با اسکن خون را برای یافتن پروتئین هایی به نام تاو و آمیلوئید که تصور می شود باعث تشکیل پلاک های سمی مغز و درهم تنیده با بیماری می شوند ، بهره برده اند.
مطالعه جدید انجام شده توسط محققان در دانشگاه جان هاپکینز دامنه این موضوع را به طرز گسترده ای افزایش داده است.
دانشمندان با تجزیه و تحلیل نمونه های خون بیش از 4800 نفر از افراد میانسال و سالخورده که حدود یک دهه پیش جمع آوری شده بودند ، شروع به شناسایی تقریبا 5000 پروتئین متمایز در پلاسما کردند.
مشخص شد که سطح غیرطبیعی 38 پروتئین از نظر پروتئین در 5 سال پس از جمع آوری نمونه “به طور قابل توجهی با خطر ابتلا به آلزایمر مرتبط است”.
در مرحله بعدی ، محققان سطح پروتئین را در نمونه های خون گرفته شده از بیش از 11000 فرد جوان اندازه گیری کردند که از سال 1993 تا 1995 جمع آوری شده بود.
سطح غیر طبیعی 16 پروتئین از همان 38 پروتئین ، در کلینیک محل ارزیابی بین سالهای 2011 و 2013 و تقریباً دو دهه بعد با ایجاد آلزایمر مرتبط بود .
بررسی جداگانه ای از نمونه های آزمایش خون در افراد ایسلندی که شامل برخی از این پروتئین ها بود ، این یافته ها را تأیید کرد ، یافتن شش مورد از آنها دوباره با افزایش خطر آلزایمر در حدود یک دهه بعد مرتبط بود.
نتیجه مطالعه
این مطالعه ممکن است مواردی بیش از نشانگرهای زیستی مبتنی بر خون را کشف کند که به نظر می رسد با خطر آلزایمر ارتباط دارند.
دانشمندان همچنین این گروه از پروتئین ها را با تحقیقات گذشته در مورد پیوندهای ژنتیکی با آلزایمر مقایسه کردند ، که شواهد زیادی را نشان داد که یکی از آنها ، به نام SVEP1 ، ممکن است در ایجاد بیماری نقش داشته باشد.
دانشمندان دریافتهاند که این پروتئین بخشی از شبکه های پروتئینی بزرگتر مرتبط با زوال عقل است ، در حالی که سطح گردش خون با آتروفی در قسمت های مغز حساس به آسیب شناسی آلزایمر مرتبط است.
یوزف کورش ، نویسنده ارشد مطالعه ، می گوید:
“این جامع ترین تجزیه و تحلیل در نوع خود تا به امروز است و چندین مسیر بیولوژیکی را که به آلزایمر متصل هستند ، روشن می کند.”
“برخی از این پروتئین های کشف شده فقط شاخصهایی هستند که ممکن است بیماری رخ دهد ، اما یک زیرمجموعه ممکن است از نظر علتی مرتبط باشد و احتمال هدف قرار دادن این پروتئین ها را در درمان های آینده افزایش می دهد.”
دانشمندان امیدوارند با تجزیه و تحلیل بیشتر پروتئین ها در نمونه های خون جمع آوری شده در طول مطالعات طولانی مدت ، بتوانند به این یافته ها برسند تا محرک های بالقوه بیشتری برای آلزایمر را که می تواند اهداف درمان های جدید باشد ، کشف کنند.
این تحقیق در مجله Nature Aging منتشر شده است.