داستان بیمارستان دکتر مسیح دانشوری

این روزها به خاطر «کرونا» اسم بیمارستان « مسیح دانشوری » رو زیاد شنیده‌ایم، ولی احتمالا هیچ‌کدام داستان این بیمارستان را نمی‌دانیم:

ماجرا از بیماری ‌مظفر الدین شاه آغاز می‌شود، از کودکی همراه با ضعف و بیمارش‌اش تا ۹ سالگی که به عنوان بزرگترین پسر شاه از مادری با تبار قاجار به منصب ولیعهدی انتخاب شد و ناصرالدین‌شاه هیچ وقت تصورش را هم نمی‌کرد که این پسرِ همیشه بیمار، به شاهی برسد.

فرزانه ابراهیم زاده، تاریخ نویس در این مورد در صفحه شخصی خود چنین نوشته است: مظفرالدین‌شاه با همان حال ضعیف به تبریز محل حضور ولیعهد رفت و در این شهر حالش بدتر شد. پزشکان در آن زمان تشخیص بیماری ریوی که احتمالاً سل بود را برای او دادند و توصیه کردند که در جایی خوش آب و هوا بماند.

پس از بررسی نقاط مختلف تهران، قریه دارآباد برای اسکان مظفرالدین شاه انتخاب شد. علی اصغرخان اتابک اعظم در سال ۱۲۷۳ شمسی باغ بزرگی را در روستای  دارآباد به مساحت ۲۶۰ هزار متر مربع خریداری کرد.

با دستور «حکیم الملک»، عمارتی در آن بنا شد و به کاخ شاه آباد معروف  شد تا شاه بیشتر زمان حکومت‌خود را در این کاخ و کاخ تابستانی صاحبقرانیه بگذارند، اما مظفرالدین‌شاه به استناد پزشکی‌اش از بیماری سل فوت نکرد و در اثر بیماری موروثی کلیوی خانواده قاجار درگذشت و به عنوان اولین بیمار بیمارستانی شناخته شد که بعد‌ها نام مسیح دانشوری را به خود گرفت.

پس از فوت مظفرالدین شاه کاخ شاه‌آباد داراباد برای بیماران مسلول در اختیار حفظ‌الصحه عمومی قرار گرفت و به  آسایشگاهی برای بیماران مسلول تبدیل شد اما این تغییر کاربری در پس وقایع سیاسی چون به توپ بستن مجلس، فتح تهران، جنگ جهانی اول و کودتای ۱۲۹۹ بدون استفاده ماند. ‎

در نهایت کاخ شاه آباد بدون استفاده ماند تا سال ۱۳۱۰ که یک پزشک نیشابوری اصل به اسم «مسیح دانشوری» تصمیم به تغییر کاربری آسایشگاه شاه‌آباد گرفت. 

داستان تولد دکتر مسیح دانشوری

سال 1278 خورشیدی، «سیدعلی دانشوری» پزشک مطرح دوران قاجار که به «مجدالحكماء» شهرت داشت، قبل از زایمان همسر باردارش تفالی به دیوان حافظ زد تا ببیند حافظ در مورد نتیجه زایمان چه می‌گوید.

حافظ پاسخ «مجدالحکماء» رو با غزل مشهور و امیدوارکننده «مژده ای دل که مسیحا نفسی می‌آید» می‌دهد و طبیب به همه اعلام می‌کند که فرزندی که در راه است، پسر بوده و همان‌جا نامش را مسیح می‌گذارد.

(مسیح) باهوش به این ترتیب تو کاشمر متولد می‌شود و به دلیل هوش و کیاست بالا، مدارج تحصیلی رو با نتایج درخشان پشت سر می‌گذارد و خانواده رو مجاب می‌کند که ایشان را برای ادامه تحصیل راهی تهران و مدرسه فرانسوی «سن‌لوئی» کنند.

بعد از تحصیل در تهران، «مسیح» اصرار می‌کند تا برای ادامه تحصیل در رشته طب، به فرانسه برود.

فرزندوی راهی فرانسه شده و در رشته «سل و بیماری‌های ریوی» تخصص می‌گیرد و بلافاصله با نیت تاسیس یک بیمارستان تخصصی برای سل و مشکلات ریوی به ایران باز می‌گردد.

شروع به کار بیمارستان مسیح دانشوری

«مسیح دانشوری» بعد از بازگشت به ایران، استراحتگاه مظفری رو نقطه‌ای ایده‌آل برای تاسیس یک مدرسه پرستاری و البته استراحتگاهی برای بیماران مبتلا به سل می‌بیند و یک مجموعه پزشکی در منطقه تاسیس می‌کند.

بیست‌وششم مرداد سال هزاروسیصدوشونزده، آسایشگاه سل شاه‌آباد به طور رسمی افتتاح و به مرکزی برای مداوای بیماران مسلول و ریوی تبدیل می‌شه.

با تلاش دکتر مسیح دانشوری، چند پزشک متخصص ریه‌ی تحصیل‌کرده در فرنگ نظیر «دکتر صادق قاضی» هم جذب این مرکز می‌شوند تا مرکز به‌تدریج حکم قطب درمان بیماران ریوی کشور رو پیدا کند.

این پزشک نیشابوری که بیمارستانش امروز مهم‌ترین مرکز درمان مبتلایان به کرونا محسوب می‌شه، سال 47 از دنیا رفت.

اطلاعات تماس بیمارستان :

وب سایت: https://nritld.sbmu.ac.ir

تلفن: 27123000

آدرس : تهران ، خيابان شهيد باهنر (نياوران)، دارآباد

مرجع تخصصی بامد

5/5 - (35 امتیاز)

4 دیدگاه دربارهٔ «داستان بیمارستان دکتر مسیح دانشوری;

  1. ممنون بابت مطالب مفیدی که از بیمارستان گذاشتید و دکتر های خوبی هم دارند از جمله خانم پوردولت

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

7 + هفت =