با توجه به اینکه باکتریهای مقاوم به آنتی بیوتیک در دهه های آینده به یک مشکل بزرگ بهداشتی تبدیل میشوند، جهان به شدت به داروها و روشهای درمانی جدید نیاز پیدا خواهد کرد. اکنون، محققان دانشگاه پنسیلوانیا مولکول های ضد میکروبی جدیدی را از زهر زنبور ایجاد کردهاند که در آزمایشات روی موش ها نویدبخش بوده است.
آنتی بیوتیک ها یکی از مهمترین موفقیت های علمی قرن بیستم بودند که از میلیون ها مرگ ناگفته در اثر عفونت جلوگیری کرد. اما متأسفانه دهه ها استفاده بیش از حد باعث شده است که باکتریها، به طور فزاینده ای مقاومت به داروها را متحول کنند. بدون مداخله، پیش بینی شده است که این “باکتری ها” میتوانند تا سال 2050 مسئول 10 میلیون مرگ در سال باشند.
برای جلوگیری از تحقق آن سناریوی کابوس وار، دانشمندان در حال بررسی مجموعهای از کاندیداهای جدید آنتی بیوتیک هستند و همچنین به دنبال روش های غیر دارویی دیگر، از جمله چراغ ها، مواد، نانوذرات مغناطیسی که آنها را خرد میکند و حتی مته های مولکولی برای از بین بردن آنها هستند.
یکی از راه های ویژه امیدوار کننده، سم حیوانات و حشرات مختلف مانند مارهای زنگی، عقرب ها و زنبورها بوده است و این آخرین موردی است که مطالعه جدید بررسی کرده است.
سزار دو لا فوئنته، نویسنده ارشد این مطالعه، میگوید: آنتی بیوتیک های جدید برای درمان تعداد روزافزون عفونت های مقاوم به دارو به فوریت نیاز دارند و زهرها منبع استفاده نشده داروهای بالقوه جدید است. ما فکر میکنیم که مولکول های مشتق شده از سم مانند مولکول هایی که در این مطالعه مهندسی کرده ایم منبع ارزشمند آنتی بیوتیک های جدید خواهند بود.
در این مورد، تیم با یک پپتید بسیار سمی که در زهر زنبور جلیقه زرد یافت شد، شروع به کار کرد. این پپتید، معروف به mast-L) mastoparan-L)، باکتری ها را از بین میبرد، اما متأسفانه میتواند برای انسان نیز مضر باشد – گلبول های قرمز خون را از بین میبرد و باعث ایجاد آنافیلاکسی در افراد خاص میشود. بنابراین تیم باید راهی برای اصلاح آن پیدا میکرد.
تصور میشود که بخشی در انتهای پپتید مسئول بسیاری از سمیت برای انسان است، بنابراین محققان این قسمت را با نقش و نگار پنتاپپتید جایگزین کردند – منطقه ای از پپتیدهای ضد میکروبی شناخته شده که به شدت در برابر باکتری ها فعال است. نتیجه نهایی یک مولکول جدید بود که تیم به نام (mastoparan-MO (mast-MO نامیده شد.
در مرحله بعدی، آنها مولکول جدید را در موش های آلوده به سطوح کشنده Staphylococcus aureus آزمایش کردند. به نظر میرسد Mast-MO در بیشتر موارد از موش محافظت میکند – 80 درصد از حیوانات تحت درمان زنده مانده بودند، در حالی که کسانی که فقط پپتید دکل- L طبیعی دریافت کرده بودند احتمال زنده ماندن بسیار کمتر بود. Mast-MO همچنین میتوانست با دوزهای بالاتر با خیال راحت تجویز شود، در حالی که mast-L عوارض جانبی شدیدی را در همان سطح به کار میبرد.
این تیم همچنین شواهدی در مورد نحوه کارکرد این مولکول در برابر باکتری ها پیدا کردند. به نظر میرسد که غشای خارجی آنها بیشتر متخلخل است و به مولکول ها اجازه میدهد تا راحت تر به آنها نفوذ کنند، که میتواند پیشنهاد کند همکاری با داروهای دیگر میتواند پاسخ ضد میکروبی را حتی بیشتر بهبود بخشد. در همان زمان، به نظر میرسد که mast-MO سلولهای ایمنی بیشتری را نیز به محل احضار میکند.
مشخص شد که چندین نوع فعالیت mast-MO دارای فعالیت ضد میکروبی است و تیم امیدوار است که بتواند به تولید داروهایی ادامه دهد که میتوانند به ما در مبارزه با این تهدید سلامتی کمک کنند.
منبع: newatlas
بامد مرجع تخصصی تجهیزات پزشکی و ملزومات مصرفی