اگرچه ممکن است هر چند وقت یکبار هرکس خشکی دهان را تجربه کند، اما برای برخی از افراد ممکن است یک بیماری مداوم باشد. با این وجود، به لطف کشف تصادفی اخیر، امید جدیدی برای چنین افرادی وجود دارد.
خشکی مزمن دهان علاوه بر اینکه به طور کلی ناخوشایند است، میتواند بر سلامت عمومی، سلامت دندان و لثه و توانایی چشایی، جویدن و بلعیدن غذا نیز تأثیر منفی بگذارد.
میتواند به دلیل شرایط مختلف پزشکی، رژیم های درمانی و داروها ایجاد شود، یا ممکن است به سادگی به عنوان بخشی از روند پیری رخ دهد.
صرف نظر از علت، التهاب غدد بزاقی اغلب عامل مهمی است. التهاب نیز در عفونت های باکتریایی ریه مشکلی ایجاد میکند، به همین دلیل اخیراً دانشمندان دانشگاه آلابامای جنوبی به دنبال روش های کاهش آن بودند.
به طور خاص، آنها از دارویی به نام روفلومیلاست برای مهار فعالیت آنزیم های فسفودی استراز -4 (PDE4) التهاب آور در ریه های آلوده موش استفاده میکردند.
محققان با هدایت نامزد دکترای ابیگیل بوید، با کشف اینکه این دارو باعث افزایش بزاق دهان در حیوانات میشود، متعجب شدند.
تجزیه و تحلیل بیشتر نشان داد که این به دلیل مهار PDE4 در غدد بزاقی و در سیستم عصبی خودمختار است، که دسته دوم فرآیندهای غیر ارادی بدن را تنظیم میکند.
آزمایش های اضافی نشان داد که مهار PDE4 باعث افزایش بزاق در موش های مبتلا به فیبروز کیستیک میشود، بیماری که در آن التهاب نه تنها بر توانایی تنفس بیماران تأثیر میگذارد، بلکه به طور مکرر دهان آنها را خشک میکند. این تیم اکنون امیدوار است که آزمایشاتی را روی انسان انجام دهد.
بوید میگوید: بزاق، برای سلامت دهان و دندان و سلامتی آن ضروری است. روش های جدیدی برای درمان خشکی دهان مورد نیاز است زیرا در حال حاضر گزینه های درمانی محدود هستند.
این تحقیق به عنوان بخشی از اجلاس سالانه آنلاین انجمن داروسازی و تجربی آمریکایی در حال ارائه است.
منبع: newatlas
بامد مرجع تخصصی تجهیزات پزشکی و ملزومات مصرفی