یک مطالعه ارتباط بین فعالیت تحریک شناختی و شروع بیماری آلزایمر را بررسی کرده است. نتایج نشان می‌دهد که شرکت در فعالیت هایی مانند خواندن، نوشتن و بازی کردن می‌تواند مغز را در برابر شرایط مقاوم کند.
محققان می‌گویند افراد مسن که در این فعالیت ها شرکت می‌کنند، می‌توانند شروع آلزایمر را 5 سال به تأخیر بیندازند.
بیماری آلزایمر (AD) یک اختلال عصبی است. طبق اعلام مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC)، در سال 2020، حدود 5.8 میلیون نفر منبع معتبر در ایالات متحده با این بیماری زندگی می‌کنند.
علائم اولیه شامل مشکلات حافظه و گیجی است، در حالی که علائم شدیدتر شامل عدم توانایی در برقراری ارتباط و تشنج است. هیچ راهی برای جلوگیری، بهبود یا توقف پیشرفت AD وجود ندارد.
مطالعات قبلی منبع معتبر دریافته است که فعالیتهای تحریک شناختی، مانند خواندن منبع معتبر، با خطر کمتری در کاهش شناخت ارتباط دارند.
برخی می‌گویند این فعالیت ها با افزایش ذخیره شناختی باعث تأخیر در بروز علائم شناختی مربوط به AD می‌شود. منبع معتبر – ذخیره توانایی‌های تفکر، که بین افراد متفاوت است و در طول عمر ایجاد می‌شود.
دانشمندان این ارتباط را بین سطح بالاتری از فعالیت شناختی و خطر کمتری برای AD برای مدتی مشاهده کرده‌اند. با این حال، چقدر پیوند محکم است و دلایل آن هنوز مشخص نیست.
به تازگی، دانشمندان از مرکز پزشکی دانشگاه راش در شیکاگو مطالعه‌ای را انجام داده‌اند که رابطه بین سطح فعالیت شناختی و سن شروع AD را به همراه مجموعه ای از عوامل دیگر بررسی کرده است.
دکتر رابرت ویلسون، نویسنده اصلی مقاله، گفت: من اطمینان داشتم که فعالیت شناختی بالاتر با سن بعدی زوال عقل مرتبط خواهد بود، اما از اندازه انجمن مطمئن نبودم.
وی افزود: این مطالعه نشان می‌دهد كه یك شیوه زندگی شناختی فعال می‌تواند علائم شناختی بیماری آلزایمر و اختلالات مربوط به آن را تا چندین سال كنار بگذارد و بدین ترتیب میزان عمر فرد در یك وضعیت از نظر شناختی را تا حد زیادی كاهش دهد.
ما در مورد فعالیتهای تحریک شناختی روزمره، مانند خواندن روزنامه یا کتاب یا بازدید از کتابخانه، سوال کردیم. این فعالیت های شناختی در دوران پیری بود که بیشترین تاثیر را داشت.
معاینات بالینی آلزایمر
محققان داده‌های هزار و 903 نفر را با میانگین سنی 79.7 سال که در پروژه راش حافظه و پیری ثبت شده‌اند، بررسی طولی در مورد پیری و زوال عقل بررسی کردند.
در ابتدای مطالعه هیچ یک از شرکت کنندگان تشخیص زوال عقل نداشتند.
پس از ثبت نام، شرکت کنندگان به هفت سوال پاسخ دادند تا سطح فعالیت شناختی خود را ارزیابی کنند. اینها شامل سوالاتی درمورد اینکه هر روز چقدر برای خواندن می‌گذرانند، چند وقت یک بار نامه می‌نویسند و چند بار بازی هایی مانند کارت، چکر و پازل انجام می‌دهند.
این تیم همچنین اطلاعات مربوط به فعالیت شناختی در اوایل زندگی، تنهایی و مشارکت در فعالیت های اجتماعی، از جمله دیدار با دوستان یا اقوام را جمع آوری کرد.
هر شرکت کننده در ادامه با ارزیابی بالینی سالانه، از جمله ارزیابی تاریخچه پزشکی، معاینه عصبی، و مجموعه‌ای از 19 آزمایش شناختی، و همچنین کالبد شکافی مغز پس از مرگ موافقت کرد.
تیم به طور متوسط نزدیک به 7 سال آنها را دنبال کرد. در مجموع، محققان 695 مغز شرکت کننده را پس از مرگ کالبد شکافی کردند.
با پایان مطالعه، 457 شرکت کننده مبتلا به AD شدند. آنها در ابتدای مطالعه تمایل به پیرتر شدن داشته و سالها تحصیلات کمی کمتر از سایر شرکت کنندگان دارند.
کسانی که بالاترین سطح فعالیت شناختی را در سنین پیری داشتند، در میانگین سنی 93.6 سال دچار AD شدند. در مقابل، کسانی که کمترین میزان فعالیت شناختی را در سنین پیری دارند، در 88.6 سالگی به این بیماری مبتلا شده‌اند.
محققان تجزیه و تحلیل بیشتری انجام دادند و دریافتند كه سطح تحصیلات، جنس، فعالیت شناختی در اوایل زندگی، استعداد ژنتیكی به AD، فعالیت اجتماعی و تنهایی تاثیری چندانی بر بروز AD ندارد. این نشان می‌دهد که فعالیت شناختی در دوران پیری مهمترین عامل در بروز این بیماری است.
انعطاف پذیری بیشتر مغز
محققان می‌گویند سازوکارهای ارتباط بین فعالیت شناختی و AD هنوز نامشخص است. قبل از پایان مطالعه، آنها شک داشتند که سطح پایین فعالیت شناختی ممکن است نشانه اولیه AD باشد.
بنابراین، همانطور که نویسندگان توضیح می‌دهند، به جای کاهش فعالیت شناختی، خطر ابتلا به زوال عقل را افزایش می‌دهد، این امکان وجود دارد که سطح پایین فعالیت شناختی نشانه اولیه بیماری زمینه‌ای باشد تا یک عامل خطر واقعی.
با این حال، هنگام تجزیه و تحلیل کالبد شکافی مغز، آنها دریافتند که فعالیت شناختی با مارکرهای پس از مرگ AD ارتباطی ندارد.
محققان می‌گویند یک توضیح محتمل تر این است که فعالیت های تحریک شناختی منجر به تغییراتی در ساختار و عملکرد مغز می‌شود که ذخیره شناختی را افزایش می‌دهد.
درگیری مکرر در این فعالیتها ممکن است سیستم عصبی خاصی را تقویت کند، به طوری که قبل از توقف کار، به آسیب نسبتاً بیشتری نیاز است.
شما ممکن است بگویید که فعالیت شناختی در طول زندگی علائم را به تأخیر می‌اندازد اما بیماری زمینه ای (آسیب شناسی) را متوقف نمی‌کند.
به عبارت دیگر، این فعالیت به شما یک “ذخیره” می‌دهد که شما را در برابر وجود آسیب شناسی آلزایمر در مغز “مقاوم” می‌کند، و شما را قادر می‌سازد برای مدت طولانی تری عملکرد بهتری داشته باشید.
جیمز رو، استاد مغز و اعصاب شناختی در دانشگاه کمبریج، انگلستان، که در این مطالعه نقش نداشت، به MNT گفت.
دانشمندان نتیجه گرفتند که یک سبک زندگی فعال شناختی در سنین بالا می‌تواند شروع AD را تا 5 سال به تأخیر بیندازد.
یک محدودیت عمده در این تحقیق این است که این تیم مطالعه را روی یک گروه منتخب از شرکت کنندگان عمدتا سفید پوست و با تحصیلات عالی انجام داده است.
دانشمندان پیشنهاد می‌کنند که تحقیقات آینده باید بررسی کند که آیا یافته ها در مورد گروه های متنوع تری از افراد با طیف وسیع تری از تجربیات شناختی نیز کاربرد دارد یا خیر.
کلر سکستون، مدیر برنامه های علمی و ارتباطات در انجمن آلزایمر، گفت: شواهد فزاینده نشان می‌دهد که تعامل شناختی ممکن است یک عامل خطر قابل تغییر برای زوال عقل باشد.
و این مطالعه با بیان اینکه فعال نگه داشتن مغز با فعالیتهای چالش برانگیز ممکن است سنی را که در آن زوال عقل است به تأخیر بیاندازد، به ادبیات می‌افزاید.
مطالعات بیشتر مداخله‌ای در جمعیت های مختلف مورد نیاز است که سطح مختلف تحصیلات را شامل می‌شود.
این کار قبلاً اتفاق افتاده است – تحریک شناختی یکی از مداخلاتی است که به عنوان بخشی از آزمایش بالینی انجمن آلزایمر در ایالات متحده POINTER مورد مطالعه قرار خواهد گرفت.
محققان نشان می‌دهند که اگرچه فعالیت شناختی در وجود یا شدت تغییرات مغزی آلزایمر تغییری ایجاد نمی‌کند، اما مغز شما بهتر می‌تواند با آسیب شناسی کنار بیاید.
نتیجه این است که کاهش عملکرد شما (به عنوان مثال، از دست دادن حافظه به شدت که باعث اختلال در زندگی روزمره می‌شود) به تأخیر می‌افتد، پروفسور رو توضیح می‌دهد.
آنها به وضوح نشان می‌دهند که فعالیت شناختی برای شما و سلامت شما در زندگی بعدی مفید است، و این یک پیام مهم برای بیرون آمدن است.
این در مورد این نیست که پس از بروز علائم حافظه یا زوال عقل باید چه کاری انجام داد، بلکه چگونگی جلوگیری از زوال عقل با فعال بودن در اوایل زندگی است، بخشی از تغییر بزرگتر از صرف درمان زوال عقل به مراقبت از سلامت مغز.
منبع: medicalnewstoday
بامد مرجع تخصصی تجهیزات پزشکی و ملزومات مصرفی