کاهش مصرف آب و تمرکز بر تصفیه فاضلاب دارای روند رو به رشدی در صنعت داروسازی است , که چندین فاکتور در اولویت بندی تصفیه فاضلاب صنایع دارویی تاثیرگذار هستند.
بهتر است بدانیم تصفیه فاضلاب به بخشی فزاینده از عملیات تجاری تولید دارو در دهه اخیر تبدیل شده است.
خوشبختانه ، صنایع داروسازی می تواند استراتژی های مختلفی را برای فراتر از انطباق استفاده کند و روند تأثیر مثبت بر کیفیت آب جهانی را آغاز کند.
در اینجا عوامل موثر در اولویت بندی مدیریت بهبود فاضلاب و همچنین برخی از راه حل های موجود در تاسیسات تولید دارو را بررسی می کنیم.
عوامل محرک
بهبود کیفیت آب و حفظ آب مهمترین عامل محرک مورد نیاز است.
بر اساس گزارش بخش توسعه جهانی آب سازمان ملل در سال ۲۰۱۷ ، بیش از ۸۰ درصد کل فاضلاب های حاصل از صنعت ، خانه ها ، شهرها و کشاورزی بدون تصفیه کافی در محیط خارج می شود و از طریق دریاچه ها ، رودخانه ها و سایر اجسام دیگر به اکوسیستم می ریزد.
این فرآیند هر روز در سراسر کره زمین تکرار می شود و ضمن از دست دادن مواد مغذی با ارزش و سایر مواد قابل بازیابی ، باعث آلودگی محیط می شود.
فاضلاب تولید شده به طور خاص در صنایع داروسازی ، اغلب حاوی مقادیر زیادی آلاینده است.
یک مطالعه توسط سازمان زمین شناسی ایالات متحده (USGS) نشان داد که غلظت آلاینده‌های تخلیه شده در تصفیه خانه هایی که از تولید کنندگان دارو فاضلاب دریافت می کنند ، بیشتر است.
پساب دریافت شده از تاسیسات دارویی حاوی سطوح هفت ماده فعال دارویی (API) بود که ۱۰ تا ۱۰۰۰ برابر بیشتر از پساب تصفیه خانه هایی بود که فاضلاب داروخانه ندارند.
علاوه بر این ، آب یک منبع محدود با افزایش تقاضای بین المللی است.
هدف برنامه ۲۰۳۰ ملل متحد برای توسعه پایدار کاهش نصف فاضلاب تصفیه نشده و افزایش استفاده مجدد از آب سالم تا سال ۲۰۳۰ است.
مصرف آب در صنایع داروسازی زیاد است
انگیزه نهایی تقریباً همیشه به هزینه مربوط می شود. صنعت داروسازی از مقدار بسیار زیادی آب برای تولید محصولات دارویی استفاده می کند.
طبق تحقیقات سال ۲۰۱۷ ، میزان تخمین زده شده مصرف آب در تولید مواد شیمیایی آمریکا – که شامل تولید داروها ، محصولات دارویی و گیاهی ، مواد تشخیصی آزمایشگاهی و مواد بیولوژیکی – سومین مورد است.
با افزایش متوسط هزینه ماهانه آب در بسیاری از شهرهای بزرگ ، انتظار می رود تقاضای آب تا سال ۲۰۳۰ بیش از میزان فعلی باشد ، تولید کنندگان صنایع دارویی قصد تصمیمات مالی و زیست محیطی برای اتخاذ رویکرد پایدارتر دارند.
شیوه های زیست محیطی مثبت باعث ایجاد فرهنگ سازمانی مثبت می شود.
این روزها ، ترویج یک عملیات “سبز” با اولویت قرار دادن آگاهی از محیط زیست و عملیات پایدار ، به کارگران خوشحال ، مشتریان وفادار و سرمایه گذاران راضی تبدیل خواهد شد.
عوامل انگیزشی اضافی که محرک بالقوه بازیافت فاضلاب صنایع دارویی هستند ، تقویت تصویر عمومی شرکت و پایبندی به ابتکارات ISO 14001 است.
وقتی شرکت ها هزینه کامل خسارت احتمالی را متحمل نشوند ، انگیزه کمتری برای کاهش ریسک دارند.
تصفیه فاضلاب یکی از جنبه های فزاینده مهم اقدامات زیست محیطی مسئول در تولید دارو است.
مسیر پایداری و سودآوری
صرف نظر از انگیزه ، منطقی است که شرکت های داروسازی یک سیاست تصفیه فاضلاب و استفاده مجدد از آن را به ویژه از نظر پولی به دلیل گران بودن دفع فاضلاب تصویب کنند.
تولیدکنندگان صنایع داروسازی که فاضلاب خود را تصفیه و بازیافت نمی کنند باید هزینه های حمل و نقل ، و تصفیه را توسط کارخانه های محلی تصفیه فاضلاب عمومی (POTW) خود پرداخت کنند.
این هزینه ها می تواند براساس منابع محلی آب ، قیمت سوخت ، قیمت کامیون و دستورالعمل های POTW متفاوت باشد.
افزون به این هزینه‌ها ، هزینه آب تمیز مورد نیاز برای جایگزینی حجم اولیه است.
ایجاد یک فرآیند تصفیه و بازیافت فاضلاب داخلی ، به تولیدکنندگان صنایع دارویی امکان می دهد تا ضمن افزایش سودآوری ، هزینه های عملیاتی را افزایش دهند.
بازیافت و استفاده مجدد از مایعات به صورت داخلی ثابت شده است که باعث کاهش نگهداری ، کاهش هزینه های حمل و نقل و طولانی شدن استفاده از مایعات می شود.
در مقایسه با صنایع دیگر ، تصفیه فاضلاب صنایع دارویی اغلب با شدت بیشتری انجام می شود. خوشبختانه ، گزینه های زیادی برای پردازش تصفیه فاضلاب داخلی وجود دارد.
هر فرآیند توسط تجهیزات مدولار هدایت می شود که نوع خاصی از تصفیه را انجام می دهد. در بیشتر موارد ، تولیدکنندگان دارو پس از اتخاذ یک برنامه تصفیه آب داخلی ، بازگشت سریع سرمایه خود را تجربه می کنند.
پنج راه حل تصفیه فاضلاب صنایع دارویی
در اینجا پنج راه حل مشترک وجود دارد که تولید کنندگان دارو برای کنترل تصفیه فاضلاب خود استفاده می کنند:
۱. اولترافیلتراسیون (UF):
در این فرآیند فشار محور از غشایی برای از بین بردن روغنهای امولسیون شده ، هیدروکسیدهای فلزی ، امولسیون ها ، مواد پراکنده ، جامدات معلق و سایر مواد بزرگ مولکولی از فاضلاب و سایر محلول ها استفاده می شود.
۲. تبخیر و تقطیر خلاء:
تبخیر یک پدیده طبیعی و یک فناوری جداسازی تمیز است که به عنوان بهترین روش موجود (BAT) در چندین فرآیند تصفیه فاضلاب شناخته شده است.
از آنجا که آب را از آلودگی ها خارج می کند ، به جای اینکه آلودگی ها را از آب فیلتر کند ، از سایر مراحل جداسازی متمایز است.
۳. سیستم های اسمز معکوس:
فناوری اسمز معکوس (RO) مواد جامد محلول و ناخالصی های موجود در آب را با استفاده از غشایی نیمه تراوا از بین می برد که این امر باعث عبور آب می شود اما اکثر مواد جامد محلول / نمک ها و سایر آلاینده ها را پشت سر می گذارد.
۴- جداکننده های آب روغن:
در این محلول تصفیه فاضلاب ، از روش منجمد کردن گرانش جریان پایین برای جداسازی روغن از آب به کمتر از ۱۵ ppm استفاده می‌شود.
مخلوط روغن / آب از طریق یک کفگیر شناور پمپ می شود یا به صورت جاذبه به یک جدا کننده وارد می‌شود ، جایی که روغن آزاد و مکانیکی پراکنده از جریان خارج می‌شود.
۵. فیلترهای خلاء:
با قابلیت کار مداوم ، سیستم های تصفیه خلاء می توانند خرابی قابل توجهی را از بین ببرند.
عملاً بدون تعمیر و نگهداری و از بین بردن حجم زیاد لجن ، این سیستم‌ها هزینه های تولید کمتری را نیز به همراه دارند.
مطالعات نشان داده است که پساب دریافت شده از تأسیسات تولید داروخانه دارای سطوح API بالاتر از پساب تصفیه خانه هایی است که فاضلاب دارویی دریافت نکرده‌اند.
آینده مدیریت فاضلاب اکنون است
همانطور که تولیدکنندگان صنایع دارویی تلاش های تولیدی خود را برای پاسخگویی به تقاضای روزافزون دارویی تشدید می کنند ، پیشرفت در فرآیند مدیریت آب و فاضلاب نیز باید برای محافظت از محیط زیست و خط پایین انجام شود.
اگر عملکردها تغییر نکند ، میزان بالای مصرف آب در صنعت به کمبود جهانی آب کمک می کند.
علاوه بر این ، با شواهد API بالاتر در پساب در تصفیه خانه های فاضلاب که تخلیه فاضلاب را از شرکت های تولید کننده داروخانه دریافت می کنند ، تقاضا برای افزایش شفافیت شیوه های مدیریت فاضلاب تقریباً قطعیت دارد.
تولیدکنندگان دارو که از پتانسیل تصفیه و بازیافت فاضلاب در محل استفاده می کنند همزمان با تقویت مزیت رقابتی ، عملکردهای پایداری خود را بهبود می بخشند.
منبع: colorab
بامد مرجعتخصصی تجهیزات پزشکی و ملزومات مصرفی